Van oudsher is bevallen een vrouwenzaak. Vrouwen kunnen het beste een bevallende vrouw helpen en ondersteunen tijdens de bevalling.
In de Griekse oudheid was de hoofdslavin, de doula, degene die haar meesteres bijstond bij zwangerschap en bevalling. De onderzoekers Klaus en Kennell kozen daarom voor de naam "doula" toen zij een naam zochten voor dit nieuwe beroep. tegenwoordig is een doula een wijze, helpende vrouw met veel bevallingservaring. Van een slavin is zeker geen sprake!
Ik ben er als doula om naast de andere helpenden, de verloskundige, verplegend personeel en gynaecoloog, de kraamverzorgster en de partner aanvullende aandacht, steun en informatie te geven.
Ik kom wanneer jij en je partner mij nodig hebben. Daarom sta ik twee weken voor de uitgerekende datum op wacht.
Ik ga pas weer weg als de baby en de placenta geboren zijn. Je zou een doula de continue factor tijdens de bevalling kunnen noemen. Ik hoef nergens heen, ik ben er volledig voor jou en je partner.
Uit onderzoek blijkt dat dat de aanwezigheid van een doula een |
maakt zich sterk voor het recht van de vrouw:"Wat we ontdekten in de verhalen, die we hoorden, is dat er veel vrouwen zijn die tijdens de bevalling ( en ook de zwangerschap en de kraamperiode) niet gerespecteerd werden, gedwongen werden tot bepaalde keuzes of interventies en die daardoor vaak een traumatische ervaring hebben gehad. de rode draad in al die verhalen is dat als zij betere informatie hadden gehad, zij zich sterker hadden gevoeld om te staan voor hun eigen keuze. Als zij geweten hadden wat hun rechten zijn, zij zich niet hadden hoeven laten dwingen tot bepaalde procedures."